ஜெயமோ தந்திரம், எழுத்தே மந்திரம், தமிழே பத்திரம் சிவ சம்போ..!

Kaniyitai eriya sulaiyum -mutral 

kazhaiyitai eriya saarum,

panimalar eriya thenum- kaaichchup

paakitai eriya suvaiyum 

nanipasu pozhiyum paalum-thennai 

nalkiya kulirila neerum,

iniyana enpen eninum -thamizhai 

ennuyir enpen kanteer! 

இப்படி படிக்க  நல்லா இருக்குல்ல....

இதை எனது பக்கத்து சீட்டில் உட்கார்ந்திருக்கிற பிலிப்பைன்ஸ்காரனிடம்( Pacey Averilla) கொடுத்து படிக்கச் சொன்னேன். அவனது தாய்மொழி 'டகாலூக்'. அதன் வரிவடிவம் லத்தின் (ஆங்கில) எழுத்துகள். (அதாவது ஜெமோ சொன்னது போல் அதை 'எழுத்துரு'னு சொல்லலாம்... வரிவடிவம்னு சொல்லலாம்... புய்ப்பம்னும் சொல்லலாம்.. புண்ணாக்குனும் சொல்லலாம்) 

அவன் முதல் வரியை படித்துப் பார்த்துவிட்டு, "எழுத்தெல்லாம் ஓகே. ஆனால் இது டகாலூக் இல்லையே " என்றான். "ஆமா இந்த லாங்குவேஜ்க்கு பேரு 'டகால்டி' . இப்பத்தான் எங்க ஊர்ல புதுசா கண்டுபுடிச்சிருகாங்க..  நீங்களெல்லாம் இப்படி எழுதித்தான் பெரிய ஆளா இருக்கீங்கன்னு எங்க ஊரு விஞ்சானி ஒருத்தர் ஆராய்ச்சி பண்ணி கண்டுபுடிச்சிருக்காரு. இப்ப நாமெல்லாம் ஒன்னுக்குள்ள ஒன்னாயிட்டோம்... கொஞ்சம் படிச்சி மட்டும் காமி " னு சொன்னேன்.

கொஞ்சம் தட்டுத்தடுமாறி முதல்வரியைப் படித்தவன், இரண்டாம் வரியை இப்படி படித்தான்." கசையடி எரிய சாரும்.." .  நல்லவேளை கசையடியோட என் தமிழ் தப்பித்தது.

எதற்காக அவனைப் படிக்கச் சொன்னேன் என்றால், ஜெயமோகன் குறிப்பிட்ட 'டகாலூக்' -ஐ தாய்மொழியாகக் கொண்டவன் என்பதற்காக மட்டுமல்ல, ஒருவேளை ஜெயமோகன் சொன்னது போல தமிழ் வரிவடிவம் வழக்கொழிந்து ஆங்கில(லத்தின்) வரிவடிவம் மட்டும் நம் எதிர்கால சந்ததியினருக்கு புகட்டப்பட்டால், அவர்களின் மொழி உச்சரிப்பு எவ்வாறு இருக்கும் என்பதை சோதித்துப் பார்க்கத்தான்.ஆனால் சர்வ நிச்சயமாக,  ன-ண, ர-ற, ழ-ள-ல இவை எல்லாம் காலப்போக்கில் ஒரே ஒலிவடிவத்தில் மாற்றம் கண்டு,  தமிழ் மெல்ல செத்து போகும்.

ஜெயமோகன் உதாரணம் காட்டும் மற்றொரு மொழி மலாய். மலேசிய மக்கள் பேசும் இம்மொழி லத்தின் (ஆங்கில) வரிவடிவத்தை பயன்படுத்தி எழுதப்படுகிறது. மலாய் மொழிக்கு தனித்துவமான வரி வடிவம் கிடையாது என்பது மட்டுமல்ல, நிறைய பதத்திற்கு நேரடியான மலாய் வார்த்தைகளே கிடையாது.

உதாரணத்திற்கு,

Doctor என்பதற்கு தமிழில் மருத்துவர் என்ற பெயர் உண்டு. ஆனால் மாலாய் மொழியில் அதை' Doktor ' என்று சொல்வார்கள். நான் சிங்கை வந்த புதிதில் உடம்பு சரியில்லை என்றவுடன் ஒரு மலேசிய தமிழ் நண்பர் ' போயி டொக்டர பாருங்க' என்றார். ஒருவேளை டாக்டரைத்தான் அப்படி உச்சரிக்கிறார் என்று நினைத்தால் கடைசியில் அவர் மாலாய் மொழியில் அப்படி சொல்லியிருக்கிறார் எனப் புரிந்தது.

அதே போல் நிறைய வார்த்தைகள் ஆங்கில வார்த்தைகளையே  தழுவி வரும். biscuit  / biskut , coffee  / kopi,  lorry  / lori ..இப்படி நிறைய சொல்லலாம். இதை எதற்காக சொல்கிறேன் என்றால், சுயமான வார்த்தைகளே இல்லாத மலாய் மொழியோடு கல் தோன்றி மண் தோன்றா காலத்தே முன் தோன்றிய மூத்த குடியை, அதுவும் ஒர் தமிழ் இலக்கியவாதி ஒப்பிட்டு பேசுகிறாரே என்கிற ஆதங்கத்தை வெளிப்படுத்துவதற்காக..! 

நிற்க,

எத்தனையோ இடையிறாத எழுத்துப் பணிகளுக்கு மத்தியில் இந்த மகா சிந்தனை ஜெயமோகன் அவர்களுக்கு எப்படி தோன்றியது என்று மங்குனி அமைச்சர் போல மணிக்கொருமுறை உட்காந்து யோசித்துப் பார்க்கிறேன்.

அதாகப்பட்டது....

அவர் சென்னையில் ஆங்கிலப் புத்தகக் கடையொன்றை கடந்து செல்லும் வேளையில் அங்கு வாசலில் ஒட்டியிருந்த ஓர் அறிவிப்பு  அவரை அதிர்ச்சிக்குள்ளாகியிருக்கிறது. ஆங்கில நூல் ஒன்று வெளிவந்த முதல் நாளே 2,000 பிரதிகள் விற்றிருக்கிறது என்பதற்கான அறிவிப்புதான் அது.

விழுமியங்கள், தரிசனம், மனவெழுச்சி, புறமொழி, நனவிலி, நிகழ்வியல், படிமங்கள், குறியீடுகள் என்று தமிழில் புதிய அகராதியே எழுதுமளவுக்கு தமிழ் மொழி வளர்ச்சிக்கு பெரும் பங்களிப்பாற்றிக்கொண்டிருக்கும் இலக்கியவாதியான எனது புத்தகங்களே வருடத்திற்கு 500 பிரதிகள் விற்பது குதிரைக் கொம்பாக இருக்கும் தமிழ்ச்சூழலில், ஆங்கிலத்தில் எழுதப்பட்ட ஒரு புத்தகம் ஒரே நாளில் 2,000 பிரதிகள் எப்படி விற்றது என்று அப்படியே ஓரமாக முட்டுச்சந்தில் உட்கார்ந்து முக்கி முக்கி யோசித்த பொழுதுதான் இப்படியொரு ‘தரிசனம்’ அவருக்குக் கிடைத்திருக்கிறது.

அதுமட்டுமல்லாது,ஜெமோ அவர்கள் பேனா பிடித்து எழுதி பதிமூன்று வருடங்களாகிறதாம். கணினி விசைப் பலகையில் ஆங்கில எழுத்துகளை தட்டச்சு செய்து தமிழில் எழுதுவது போரடித்துவிட்டதால், நேரடியாக ஆங்கில 'எழுத்துரு' வையே பயன்படுத்தலாமே என்கிற யோசனை வந்திருக்கிறது. 

வீட்டில் மூட்டைப்பூச்சி இருந்தால் வீட்டையே கொளுத்துவது எப்படி சரிவரும் ஜெமோ சார்?. தமிழ் இலக்கியப் பரப்பில் மிகத் தீவிரமாக இயங்கிக் கொண்டிருக்கும் இலக்கியவாதி மட்டுமல்ல, விஷ்ணு புரம், அறம் போன்ற அற்புதப் படைப்புகளை தமிழுக்கு அருளியவர் நீங்கள். அதற்காக தமிழ் இலக்கிய உலகமே உங்களைச்சுற்றி சுழலவேண்டும் என நினைப்பது எப்படி சரியாகும்..?  நீங்கள் எழுதிய நூல்கள் வருடத்திற்கு 500 பிரதிகள்தான் விற்கிறது என்றால் அதுதான் தமிழ் எழுத்தாளர்களின் படைப்பிற்கான வணிக வரையறையா..?  நீயா நானா கோபி, சோம வள்ளியப்பன் எழுதிய புத்தகங்கள் லட்சக் கணக்கான பிரதிகள் விற்றதாக சொல்கிறார்களே...? சுஜாதா, இறையன்பு எழுதிய புத்தகங்கள் பல்லாயிரக் கணக்கில் விற்றுள்ளதாக ஒரு பதிப்பாளர் சொல்கிறாரே.?

தமிழில் புத்தகங்கள் அதிகம் வாசிக்கப்படாததற்கு தமிழ் எழுத்துருவே காரணம் என்றால் இது மட்டும் எப்படி சாத்தியமானது.?. என்னைப் போன்ற ஒரு சராசரி வாசகனுக்கு உங்கள் நாவல்களை வாசிக்கத் தடையாக இருப்பது உங்கள் மொழியின் கனமே அன்றி எழுத்துரு அல்ல. உங்களின் கட்டுரைக்கு வந்த எதிர்ப்புகள் எல்லாம் உங்கள் மீதான தனி மனித தாக்குதல் அல்ல. உங்களது கருத்துக்கான எதிர்வினைகள். எமது தாய்த் தமிழை சிறு களங்கமுமில்லாமல் எங்களின் அடுத்தத் தலைமுறைக்கும் எடுத்துச் செல்லவேண்டும் என்கிற பொறுப்புணர்ச்சியின் வெளிப்பாடு. அந்தப் பொறுப்புணர்ச்சி உங்களைவிட எங்களுக்கு நிறையவே இருக்கிறது. 


டிஸ்கி

ஜெமோ-வின் கட்டுரை வெளியாகிய சில மணி நேரத்திலே அதற்கான எதிர்வினைகள் பேஸ்புக்கில் வெளியாகி, அவரது கருத்துக்கெதிராக பலரும் பொங்கித்தள்ளினர். இரண்டு நாட்கள் வரை விவாதங்கள் நடைபெற்றது. இறுதியாக சில தமிழார்வ அரசியல் தலைவர்கள்  'தி இந்து' அலுவலகத்திற்குச் சென்று எதிர்ப்பை நேரிடையாக பதிவு செய்தனர். ஏனோ தெரியவில்லை.... பிளாக்கரிலும் வலைத்தளத்திலும் ஒரு சிலரைத்தவிர மற்றவர்கள் யாரும் இதைக் கண்டுகொள்ளவில்லை. பிளாக்கர்கள் வெறுமனே சினிமா விமர்சனம் எழுதத்தான் லாயக்கு என சில பேஸ்புக் பதிவர்கள் கிண்டலடித்ததைப் படித்திருக்கிறேன்.. ஒருவேளை அதுதான் உண்மையோ...!